Christmas in Laos and off to Cambodia!

Dear people! We hope you all had a good Christmas and we wish you all the best for 2014!

We have spent the last two weeks throughout Laos and traveled through some beautiful and interesting places. After Luang Prabang we drove via a scenic route through the high mountains to Phonsavan. It was very dirty and cold weather, it felt almost as winter, it was raining very hard when we arrived and it took two days to clear. Luckily we had a fire at the guesthouse where we could warm up our hands and feet. The fire was made from a bomb shell and you can see many of them around, they are used as planters, house foundations, keychains, boats, you can not think of how many you see scattered around. The first night we had dinner in a restaurant where they showed several documentaries about the secret war. We did learn so much from it and after seeing the documentary we went to bed with a sad feeling.

During the secret war America secretly bombed large areas of Laos, and loads of innocent people have become victims of this. Laos is the most bombed country in the world and every day children and adults are victims of so-called 'bombies'. 30% of all bombs have not exploded yet and therefore it is difficult for people to work on the land and that's why the country remains very poor. We visited the Plain of Jars in Phonsavan, an area where dozens of mysterious, large stone vases scattered. Nobody knows where they come from and what they were used for. In the area where these vases are, are also bomb craters. Very impressive.

After Phonsavan we needed to relax for a few days so we took the bus to Vang Vieng. This town is known for partying, tubing, drunken idiots and accidents. Last year, 27 tourists were killed in the tubes because they drank to much and dove with their head first on rocks etc. We have taken a calm approach, the setting is beautiful, with high mountains, caves and lagoons. Yet unfortunately we could not avoid a hospital visit.

During a walk on her birthday, Jonneke slipped with her foot into the mud and thought she scratched it. After 20 minutes, she saw a piece of bamboo sticking out her ankle, this appeared to be 5 cm deep. We walked into a pharmacy where an old fat man was willing to help us, we did not want that, so we walked to the hospital. There were only three women who looked very surprised as if it was an attraction. They did not know what to make of it. Just when we decided to go to the capital of Laos for a better hospital, the pharmacist said he would call a doctor. Who came up on his bike and managed to convince us that he could operate it. Jonneke was put on a bed next to a very sick man and a tiny baby crying... there the surgery was completed in minutes. The bamboo was out and the healing process is going well :)

We also visited 'The Blue Lagoon' in Vang Vieng, a beautiful cave with a lagoon with clear blue water where we could swing like Tarzan, it was a nice day in the sun, beer, a noodle soup and lots of fun. On our way there, we cycled with our bikes through many small villages where children asked us for a picture for money. Also, three little boys jumped on the back of our bikes, they wanted a ride to school. Very sweet! Furthermore, we have enjoyed beautiful sunsets on the river, good food and very nice people and cute kids.

After Vang Vieng we have taken a sleeperbus to the south of Laos, 'The 4000 Islands". The sleeperbus was an funny experience, it's a bus with real beds, totally unsafe but very funny and cozy. We were quite broken after traveling for 24 hours! But it was more than worth it. In the south of Laos, the Mekong River splits into 4000 small islands and especially in this season it's wonderful because the islets come to lie dry. We had 3 nights on Don Khone, a quiet island with beautiful views over the river. Our Christmas was as follows: Hammock, sunset, beach, waterfall, dolphins, boat, monkey, beers ...... : P sorry, haha. We spent two days exploring the island on bicycles, visited and admired beaches and waterfalls. Wonderful days!

After three days of relaxing we decided we were ready for a new country; Cambodia! In the bus, VISA stamped and off we went! 15 hours by bus to the chaotic capital, Phnom Penh! The journey took much longer than expected and we were therefore late in the city. Dozens of tuktuk drivers start running behind the bus as soon as they see a bus full of Falang (foreigner) arrivals. Funny to see, but after such a long journey it can be annoying too. We quickly settled for a guesthouse which in retrospect was not a very pleasant decision. We changed the next morning to another guesthouse. The city is very large but mostly very chaotic! In traffic, rules simply just don't exist. That made the ride by tuk-tuk to the 'Killing Fields' quite exciting. Visiting the Killing Fields and S21 prison was very impressive and truly sad.

Here in Cambodia there were terrible tortures and massacres occurred under the regime of Pol Pot (Khmer Rouge). Between 1975 and 1979 he wanted to make a new start and start at year 0, he wanted everyone to honor farming and he took all the people who had studied, wore glasses, spoke a foreign language etc. In prison they were tortured then murdered and put in one of the 'killing fields'. Of the 8 million inhabitants, there are 3 million perished (imagine 1 in 4 of your country). This means that in this terrible period everyone in Cambodia has lost at least one person from there family In the 'Killing Fields'. We have visited a few mass graves sometimes with up to 450 people. A children's mass grave beside a tree where the babies were beaten to death.....Bullets were too expensive ... In prison, which used to be a high school, hang pictures of all prisoners. The fear and anger on their faces and in their eyes was heartbreaking. All cells where the torture took place were seen and there were photographs of the tortured people. It was terrible, we were there a couple of hours looking at them but after seeing so much pain we had enough of it.

Now we are on the way to Sihanoukville, a town on the Cambodian coast where we'll go chill on an island where there is no electricity, where the sea is crystal blue and the sun is shining :). From there our next report will come.

Much love, Jonny & Darryl


NEDERLANDS :D


Lieve mensen!

We hopen dat jullie allemaal een fijne kerst hebben gehad en we wensen jullie allemaal het allerbeste voor 2014!

Wij hebben de afgelopen twee weken heel Laos doorgereisd en een aantal hele mooie en interessante plekken ontdekt. Na Luang Prabang zijn we via een prachtige route door de hoge bergen naar Phonsavan gereden. Het was voor het eerst echt heel erg vies en koud weer, het voelde bijna alsof het winter is ;D. Het regende heel hard toen we aankwamen en dat hield twee dagen aan. Gelukkig hadden we een vuurtje bij het guesthouse waar we onze handjes en voetjes lekker konden opwarmen. Het vuur was gemaakt in een bom omhulsel en dat zie je daar heel veel, ze worden gebruikt als plantenbakken, huisfundamenten, sleutelhangers, boten, je kunt het zo gek niet bedenken of je ziet het. De eerste avond hebben we gegeten in een restaurant waar ze een aantal documentaires over de secret war lieten zien. We wisten hier nog niet zo veel van af en gingen na het zien van de docu's met een triest gevoel naar bed.

In de secret war zijn grote gebieden van Laos, in het geheim, door Amerika gebombardeerd en enorm veel onschuldige mensen zijn hier de dupe van geworden. Laos is het meest gebombardeerde land van de wereld en nog iedere dag worden kinderen en volwassenen slachtoffer van zogeheten 'bombies'. 30% van alle bommen zijn nog niet geëxplodeerd en daardoor is het moeilijk voor de mensen om te werken op het land en daardoor blijft het land zo ontzettend arm. We hebben in Phonsavan de 'Plain of Jars' bezocht, een gebied waar tientallen, mysterieuze, grote stenen vazen liggen verspreid. Niemand weet waar ze vandaan komen en waar ze voor gebruikt werden. In het gebied waar deze vazen liggen, zijn ook veel bom kraters te zien, erg indrukwekkend.

Na Phonsavan hadden we behoefte aan een paar daagjes relaxen, we hebben de bus naar Vang Vieng genomen. Dit plaatsje staat bekend om feesten, tuben, dronken worden en ongelukken. Afgelopen jaar zijn er 27 toeristen omgekomen tijdens het tuben doordat ze dronken met hun hoofd of rotsen doken etc. Wij hebben het rustig aan gedaan, de omgeving is namelijk ook prachtig, hoge bergen, grotten en lagunes. Toch konden ook wij helaas niet ontkomen aan een ziekenhuis bezoek.

Tijdens een wandeling op haar verjaardag, glipte Jonneke haar voet in de modder en ze dacht dat ze er een schram aan had overgehouden. Na 20 minuten doorlopen zag ze dat er een stukje bamboe uit haar enkel stak, dit bleek er 5 cm diep in te zitten. We zijn naar een apotheek gelopen waar een oud dik mannetje ons wel wilden helpen, dat zagen we niet zitten dus zijn we doorgelopen naar het ziekenhuis. Ook daar waren alleen drie vrouwtjes die heel verwonderd keken alsof het een attractie was. Ze wisten niet wat ze er mee aan moesten. Net toen we besloten om dan maar naar de hoofdstad van Laos te gaan, zei de apotheker dat hij wel even een dokter zou bellen. Die kwam aanzetten op zijn fietsje en wist ons ervan te overtuigen dat hij Jonneke kon opereren. Dus daar hebben we ons maar aan overgegeven, op een bedje naast een hele zieke man en een hele kleine huilende baby hebben ze Jonneke geopereerd. De bamboe is eruit en het helingsproces verloopt voorspoedig!:)

We hebben in Vang vieng ook 'The blue Lagoon' bezocht, een prachtige grot met een lagune met helder blauw water waar we als Tarzan in konden slingeren. Lekker dagje in de zon, biertje en een noodle soepje en veel lol. Op onze weg daar naartoe kwamen we met ons fietsje door veel kleine dorpjes waar kindjes ons vroegen om op de foto te gaan voor geld, ook sprongen er 3 kleine jongetjes achterop onze fiets, ze wilden een lift naar school. Heel lief! Verder hebben we genoten van mooie zonsondergangen aan de Mekongrivier, lekker eten en hele lieve mensen en schattige kindjes.

Na Vang Vieng hebben we de sleeperbus genomen naar het zuiden van Laos, 'The 4000 Islands'. De sleeperbus was een hele ervaring, het is een bus met echte bedden, totaal onveilig maar wel heel grappig en knus. We waren wel kapot na een reis van 24 uur! Maar het was het meer dan waard, de Mekong rivier splitst zich hier op in 4000 kleine eilandjes en vooral in dit seizoen is het prachtig omdat de eilandjes dan droog komen te liggen. Wij hebben 3 nachten op Don Khone overnacht, een rustig eilandje met mooi uitzicht over de rivier. Onze kerst zag er als volgt uit: Hangmatje, zonsondergangetje, strandje, watervalletje, dolfijntje, bootje, aapje, biertje...... :P sorry, haha. We hebben twee dagen op fietsen het eiland verkend, stranden bezocht en watervallen bewonderd. Heerlijke dagen!

Na drie dagen relaxen besloten we dat we toe waren aan een nieuw land; Cambodja! Busje en VISA regelen en daar gingen we, 15 uur met de bus richting de chaotische hoofdstad, Phnom Penh! De reis duurde veel langer dan verwacht en we kwamen dan ook laat aan in de stad. Tientallen tuktuk chauffeurs beginnen achter de bus aan te rennen zodra ze zien dat er een bus vol Falang (buitenlander) aankomt. Grappig om te zien, maar na zo'n lange reis ook wel eens irritant. We namen al snel genoegen met een guesthouse wat achteraf niet zo'n heel prettig besluit was. We hebben de volgende morgen van guesthouse gewisseld. De stad is erg groot maar vooral heel chaotisch!! In het verkeer gelden gewoonweg GEEN regels. Dat maakte ons ritje met de tuktuk naar de 'Killing Fields' best spannend.
Het bezoeken van de killing fields en de S21 prison was erg indrukwekkend en triest.

Tussen 1975 en 1979 hebben er in Cambodja verschrikkelijke martelingen en massamoorden plaatsgevonden onder het regime van Pol Pot. Hij wilde een nieuwe start maken en beginnen bij jaar 0, hij wilde dat iedereen eer boer werd en hij nam alle mensen die hadden gestudeerd, een bril droegen, een vreemde taal spraken etc gevangen. In de gevangenis werden zij gemarteld om vervolgens in een van de 'killingfields' vermoord te worden. Van de 8 miljoen inwoners, zijn er 3 miljoen omgekomen. Dit betekent dat iedereen in Cambodja minstens 1 persoon uit zijn familie heeft verloren in deze verschrikkelijke periode. In de 'Killing Fields' die wij bezocht hebben zijn tientallen massagraven te zien, soms met wel 450 personen. Ook een kindermassagraf met daarnaast een boom waartegen de baby's werden doodgeslagen. Kogels waren te duur... In de gevangenis, wat een middelbare school was, hangen foto's van alle gevangen, de angst en woede op hun gezichten is enorm. Alle cellen waar de martelingen plaatsvonden waren te zien en er hingen foto's van de gemartelde personen. Het was verschrikkelijk, we waren er na een paar uur helemaal klaar mee.

Nu zijn we onderweg naar Sihanoukville, een plaats aan de Cambodjaanse kust waar we lekker gaan chillen op een eilandje waar geen elektriciteit is, maar waar de zee kristalblauw is en het zonnetje schijnt :). Vanuit daar zal ons volgende verslag komen.

Veel liefs, Jonny&Darryl